5.ONLİNE KARMA ESERLER MÜZAYEDESİ
5.Online Karma Eserler Müzayedemize 07.06.2022 saat 21:00'a kadar internet sitemizden pey verebilirsiniz. 21:01 itibariyle Canlı Müzayede başlayacaktır. Komisyon Oranı: %10 "ÖDEME SÜRESİ MÜZAYEDE BİTİMİNDEN SONRA 10 İŞ GÜNÜDÜR.LÜTFEN ÖDEME SÜRESİNİ GÖZÖNÜNDE BULUNDURARAK PEY VERİNİZ.
Gülsün Erbil seramik çalışması vazo
Gülsün Erbil (İzmir, 1948) ressam ve sanatçı. Çağdaş Türk soyut resminin ilk kavramsal temsilcilerindendir. 1966,
İstanbul Amerikan Kız Lisesi’nden, 1971’de Mimar Sinan Üniversitesi (Devlet Güzel Sanatlar Akademisi) Yüksek
Resim Bölümü’nden, mezun oldu. 1983’de British Council Bursunu kazanarak İngiltere’ye gitti, 2003’e kadar
yurtdışında yaşadı.1983-1984 yılları arasında Londra Üniversitesi ‘Goldsmiths’ College’de Seramik Yüksek Lisansı;
1993-1994’de ise Tekstil Yüksek Lisansı yaptı.1970 yılından bu yana yurt içinde ve yurt dışında kişisel, karma sergiler açmakta ve çeşitli projeler
gerçekleştirmektedir.
Önemli Ödüller:
1970 TRT Resim Yarışması (Adnan Öztrak Dönemi) Ankara
1974-75 Dyo Yağlıboya Yarışması, İzmir
1977 Sheraton Oteli Dekorasyon Yarışması (Yedi ayrı dalda), İstanbul 1978 İşBankası Umum Müdürlük Binası (Beş
ayrı yapıt), Ankara 1980 Dekorasyon Dergisi, İstanbul
1984 Londra Ruhu Resim Yarışması, Londra
1987 Eşitlik (Dünya Coşkusu) Mozaik Duvar Panosu, Londra
Gülsün Erbil , sanatçı Devrim Erbilin eşi.
Ölçüler : 17x11 cm.
Mehmet Nazım
3 adet Mehmet Nazım resim.
Ressam. Şair Nazım Hikmet’in öz oğlu (D. 1951, İstanbul – Ö. 15 Ekim 2018, Limoges / Fransa). 15 Ekim 2018 günü Fransa’nın Limoge kentinde hayatını kaybetti.
Büyük Boy: 38x49 cm.
Mozart tasviri : 20x26 cm.
Sultan Abdülhamid tasviri : 23x30 cm.
Leyla Gamsız 1999 imzalı
49/400 numaralı özgün baskı
Ölçüler : 29x38 cm.
![MAGIC OF CLAY AND FIRE: A History of Kütahya Pottery and Potters [Toprak, Ateş, Sır: Tarihsel Gelişimi, Atölyeleri ve Ustayarıyla Kütahya Çini ve Seramikleri], Garo Kürkman, 2006, 405 s. Tanıtım yazısı: Sanat tarihinin bazı alanları, ötekilere göre biraz gölgede kalmış, daha az dikkat çekmiş, bu yüzden de daha az incelenmiş ve daha az değerlendirilmiş alanlardır. Özellikle bir ülke sanatının, bir türün ya da bir dönemin çok öne çıktığı, sonra da parıltısıyla komşularını ve benzerlerini gölgelediği durumlarda gözlenir bu olgu. Gölgelenenler, biraz "talihsiz", biraz "hakkı yenmiş" alanlar olarak kalırlar. Parlak kardeşin göz kamaştırıcı ışıkları, gölgede kalanın gerçek niteliklerinin anlaşılmasını zorlaştırır, bazen de bütünüyle engeller.
Osmanlı sanatın da bu olgunun çok belirgin bir örneğini, İznik çinilerinin gözalıcı parıltısı yanında Kütahya çiniciliğinin görece "ihmal" edilmişliğinde görüyoruz. Osmanlı çiniciliği denince akla önce İznik ve İznik çinileri gelir. Geçmişte de bu böyle olmuş ve önce Kütahya, sonra da Çanakkale seramikleri, İznik işlerinin ardına, ikinci üçüncü sıralara itilmişlerdir. Oysa biraz dikkatli bir inceleme, genellikle bir "saray sanatı" sayılan görkemli İznik çiniciliğinin yanında, bir "kent sanatı" olarak nitelenen Kütahya ve daha çok bir "halk sanatı" gibi görünen Çanakkale çiniciliklerinin, ilk bakışta benzer şeyler üretiyor gibi görünseler de aslında farklı ve kendi içinde özgün yaratıcılık alanları olduğunu hemen ortaya koyar.
Elinizdeki kitap, işte bu gölgede kalmış alanlardan birine, Kütahya çinilerinin benzersiz zenginliklerle dolu dünyasına yeni ışıklar tutmak amacıyla hazırlandı. Seramik üretiminin Frig, Yunan, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemlerinden günümüze dek kesintisiz devam ettiği bir bölgede yaşanan bu uzun zanaat/sanat serüveni, bu kitapta daha yakından mercek altına alındı; tarihsel gelişim çizgileri, malzemeleri, atölyeleri, ustalarıyla yeniden gözden geçirildi. Değerli araştırmacı Garo Kürkman’ın dünyanın dört bir yanındaki müze ve arşivlerden derlediği bin bir belge ve fotoğraf, bugüne dek gün ışığına çıkmamış çok sayıda bilgi, bizi bu "toprak, ateş, sır" dünyasında heyecan verici bir yolculuğa çıkarıyor.](https://d35fbhjemrkr2a.cloudfront.net/Images/Shop/159/Product/12907/400/afd1773cf40d46a282a506425fea296d.jpg)
![MAGIC OF CLAY AND FIRE: A History of Kütahya Pottery and Potters [Toprak, Ateş, Sır: Tarihsel Gelişimi, Atölyeleri ve Ustayarıyla Kütahya Çini ve Seramikleri], Garo Kürkman, 2006, 405 s. Tanıtım yazısı: Sanat tarihinin bazı alanları, ötekilere göre biraz gölgede kalmış, daha az dikkat çekmiş, bu yüzden de daha az incelenmiş ve daha az değerlendirilmiş alanlardır. Özellikle bir ülke sanatının, bir türün ya da bir dönemin çok öne çıktığı, sonra da parıltısıyla komşularını ve benzerlerini gölgelediği durumlarda gözlenir bu olgu. Gölgelenenler, biraz "talihsiz", biraz "hakkı yenmiş" alanlar olarak kalırlar. Parlak kardeşin göz kamaştırıcı ışıkları, gölgede kalanın gerçek niteliklerinin anlaşılmasını zorlaştırır, bazen de bütünüyle engeller.
Osmanlı sanatın da bu olgunun çok belirgin bir örneğini, İznik çinilerinin gözalıcı parıltısı yanında Kütahya çiniciliğinin görece "ihmal" edilmişliğinde görüyoruz. Osmanlı çiniciliği denince akla önce İznik ve İznik çinileri gelir. Geçmişte de bu böyle olmuş ve önce Kütahya, sonra da Çanakkale seramikleri, İznik işlerinin ardına, ikinci üçüncü sıralara itilmişlerdir. Oysa biraz dikkatli bir inceleme, genellikle bir "saray sanatı" sayılan görkemli İznik çiniciliğinin yanında, bir "kent sanatı" olarak nitelenen Kütahya ve daha çok bir "halk sanatı" gibi görünen Çanakkale çiniciliklerinin, ilk bakışta benzer şeyler üretiyor gibi görünseler de aslında farklı ve kendi içinde özgün yaratıcılık alanları olduğunu hemen ortaya koyar.
Elinizdeki kitap, işte bu gölgede kalmış alanlardan birine, Kütahya çinilerinin benzersiz zenginliklerle dolu dünyasına yeni ışıklar tutmak amacıyla hazırlandı. Seramik üretiminin Frig, Yunan, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemlerinden günümüze dek kesintisiz devam ettiği bir bölgede yaşanan bu uzun zanaat/sanat serüveni, bu kitapta daha yakından mercek altına alındı; tarihsel gelişim çizgileri, malzemeleri, atölyeleri, ustalarıyla yeniden gözden geçirildi. Değerli araştırmacı Garo Kürkman’ın dünyanın dört bir yanındaki müze ve arşivlerden derlediği bin bir belge ve fotoğraf, bugüne dek gün ışığına çıkmamış çok sayıda bilgi, bizi bu "toprak, ateş, sır" dünyasında heyecan verici bir yolculuğa çıkarıyor.](https://d35fbhjemrkr2a.cloudfront.net/Images/Shop/159/Product/12907/400/7c09eae9c4244536803b9c607c49bd7c.jpg)
![MAGIC OF CLAY AND FIRE: A History of Kütahya Pottery and Potters [Toprak, Ateş, Sır: Tarihsel Gelişimi, Atölyeleri ve Ustayarıyla Kütahya Çini ve Seramikleri], Garo Kürkman, 2006, 405 s. Tanıtım yazısı: Sanat tarihinin bazı alanları, ötekilere göre biraz gölgede kalmış, daha az dikkat çekmiş, bu yüzden de daha az incelenmiş ve daha az değerlendirilmiş alanlardır. Özellikle bir ülke sanatının, bir türün ya da bir dönemin çok öne çıktığı, sonra da parıltısıyla komşularını ve benzerlerini gölgelediği durumlarda gözlenir bu olgu. Gölgelenenler, biraz "talihsiz", biraz "hakkı yenmiş" alanlar olarak kalırlar. Parlak kardeşin göz kamaştırıcı ışıkları, gölgede kalanın gerçek niteliklerinin anlaşılmasını zorlaştırır, bazen de bütünüyle engeller.
Osmanlı sanatın da bu olgunun çok belirgin bir örneğini, İznik çinilerinin gözalıcı parıltısı yanında Kütahya çiniciliğinin görece "ihmal" edilmişliğinde görüyoruz. Osmanlı çiniciliği denince akla önce İznik ve İznik çinileri gelir. Geçmişte de bu böyle olmuş ve önce Kütahya, sonra da Çanakkale seramikleri, İznik işlerinin ardına, ikinci üçüncü sıralara itilmişlerdir. Oysa biraz dikkatli bir inceleme, genellikle bir "saray sanatı" sayılan görkemli İznik çiniciliğinin yanında, bir "kent sanatı" olarak nitelenen Kütahya ve daha çok bir "halk sanatı" gibi görünen Çanakkale çiniciliklerinin, ilk bakışta benzer şeyler üretiyor gibi görünseler de aslında farklı ve kendi içinde özgün yaratıcılık alanları olduğunu hemen ortaya koyar.
Elinizdeki kitap, işte bu gölgede kalmış alanlardan birine, Kütahya çinilerinin benzersiz zenginliklerle dolu dünyasına yeni ışıklar tutmak amacıyla hazırlandı. Seramik üretiminin Frig, Yunan, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemlerinden günümüze dek kesintisiz devam ettiği bir bölgede yaşanan bu uzun zanaat/sanat serüveni, bu kitapta daha yakından mercek altına alındı; tarihsel gelişim çizgileri, malzemeleri, atölyeleri, ustalarıyla yeniden gözden geçirildi. Değerli araştırmacı Garo Kürkman’ın dünyanın dört bir yanındaki müze ve arşivlerden derlediği bin bir belge ve fotoğraf, bugüne dek gün ışığına çıkmamış çok sayıda bilgi, bizi bu "toprak, ateş, sır" dünyasında heyecan verici bir yolculuğa çıkarıyor.](https://d35fbhjemrkr2a.cloudfront.net/Images/Shop/159/Product/12907/400/899243ede96f4796806a33112c3b7e5c.jpg)
MAGIC OF CLAY AND FIRE: A History of Kütahya Pottery and Potters [Toprak, Ateş, Sır: Tarihsel Gelişimi, Atölyeleri ve Ustayarıyla Kütahya Çini ve Seramikleri], Garo Kürkman, 2006, 405 s. Tanıtım yazısı: Sanat tarihinin bazı alanları, ötekilere göre biraz gölgede kalmış, daha az dikkat çekmiş, bu yüzden de daha az incelenmiş ve daha az değerlendirilmiş alanlardır. Özellikle bir ülke sanatının, bir türün ya da bir dönemin çok öne çıktığı, sonra da parıltısıyla komşularını ve benzerlerini gölgelediği durumlarda gözlenir bu olgu. Gölgelenenler, biraz "talihsiz", biraz "hakkı yenmiş" alanlar olarak kalırlar. Parlak kardeşin göz kamaştırıcı ışıkları, gölgede kalanın gerçek niteliklerinin anlaşılmasını zorlaştırır, bazen de bütünüyle engeller.
Osmanlı sanatın da bu olgunun çok belirgin bir örneğini, İznik çinilerinin gözalıcı parıltısı yanında Kütahya çiniciliğinin görece "ihmal" edilmişliğinde görüyoruz. Osmanlı çiniciliği denince akla önce İznik ve İznik çinileri gelir. Geçmişte de bu böyle olmuş ve önce Kütahya, sonra da Çanakkale seramikleri, İznik işlerinin ardına, ikinci üçüncü sıralara itilmişlerdir. Oysa biraz dikkatli bir inceleme, genellikle bir "saray sanatı" sayılan görkemli İznik çiniciliğinin yanında, bir "kent sanatı" olarak nitelenen Kütahya ve daha çok bir "halk sanatı" gibi görünen Çanakkale çiniciliklerinin, ilk bakışta benzer şeyler üretiyor gibi görünseler de aslında farklı ve kendi içinde özgün yaratıcılık alanları olduğunu hemen ortaya koyar.
Elinizdeki kitap, işte bu gölgede kalmış alanlardan birine, Kütahya çinilerinin benzersiz zenginliklerle dolu dünyasına yeni ışıklar tutmak amacıyla hazırlandı. Seramik üretiminin Frig, Yunan, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemlerinden günümüze dek kesintisiz devam ettiği bir bölgede yaşanan bu uzun zanaat/sanat serüveni, bu kitapta daha yakından mercek altına alındı; tarihsel gelişim çizgileri, malzemeleri, atölyeleri, ustalarıyla yeniden gözden geçirildi. Değerli araştırmacı Garo Kürkman’ın dünyanın dört bir yanındaki müze ve arşivlerden derlediği bin bir belge ve fotoğraf, bugüne dek gün ışığına çıkmamış çok sayıda bilgi, bizi bu "toprak, ateş, sır" dünyasında heyecan verici bir yolculuğa çıkarıyor.
Osmanlı Gümüş Damgaları, Garo Kürkman
2010, 294 s., ciltli, şömizli
Ölçüler : 24x32 cm.
Baskısı bulunmayan nadir kitaplar arasında. Osmanlı gümüş damgaları konusunda geniş kapsamlı ve detaylı incelikli bir çalışma ile hazırlanmış Değerli araştırmacı Garo Kürkman'ın sanatseverlere sunduğu değerli bir kitabıdır.
Silks For the Sultans, Ahmet Ertuğ, Text by Patricia Baker and others, 30x41 cm., 220 sayfa (145 renkli sayfa). Özel Japon bezi cildinde, kaset kutusunda
Haremeyn: Hac. Mukaddese yolculuk - Haremeyn: Hajj. Journey to holiness
RAMAZAN MİNDER, ERKAN DOĞANAY,
Anadoluda Pişen Toprak
Gönül Paksoy, Rezan Has Üni., 2007, 323 sayfa. 20x30 cm.
(Şömizi yorgun)
Anadolu'nun Önsözü Kültepe Kaniş Karumu. Asurlular İstanbul'da, Fikri Kulakoğlu - Selmin Kangal,
360 s., 32x24 cm.
Bu katalog , Aya Sofya , Aya İrini Müzesi'nde 29 Aralık 2010 - 28 Mart 2011 tarihleri arasında Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın işbirliği ve İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı ve Kayseri Belediyesi'nin destekleriyle düzenlenmiştir.
Medresetü'l - Hattatin Yüz Yaşında
M. Uğur Derman, 2015, 224 s. 24x32 cm. Hüsn-i hattın gerçek öğretimi, yüzyıllar boyunca husûsî ve hasbî olarak, üstâddan çırağına meşk yoluyla sürdürülmüştür. Ancak, XIX. asrın mâlî imkânsızlıkları içinde bu gelenek artık eskisi gibi yürüyemez olmuş, çağın şartlarına uyabilen bir öğretim kuruluşu aranır hâle gelmiş; hele tezhîb, cild ve ebrî (ebrû) gibi hüsn-i hatla yakın ilgisi bulunan kitab san'atları, ekseriyâ babadan oğula geçerek yürütülen birer esnaf zenaati kılığına bürünmüşdü.
İşte, 20 Mayıs 1915'de Bâbıâlî'deki târihî sıbyan mektebinde küşâd olunan Medresetü'l-Hattâtîn isimli kuruluş, hat ve sâir gelenekli san'atlarımızın ihyâsı için burada faaliyet göstermeğe başlamış; 1925'de Hattat Mektebi, 1929'da Şark Tezyînî San'atlar
Mektebi adını alarak 1936 yılında Güzel San'atlar Akademisi'ne bağlanana kadar müsbet faaliyetlerini müstakil olarak sürdürmüştür.
Bu kitabda Medresetü'l-Hattâtîn'in ve devâmı olan iki mektebin serencâmı erişilebilen bilgiler ışığında anlatılacaktır. Nâçiz eserimizin bundan sonra ele geçecek vesîkalarla, daha da geniş olarak intişârı gayemizdir.
(Tanıtım Bülteninden)
![Essays On The Bosphorus - ([İstanbul] Boğaz üzerine denemeler), Gökhan Akçura - Sıtkı Kösemen, 1993, 176 sayfa. 25x33 cm.](https://d35fbhjemrkr2a.cloudfront.net/Images/Shop/159/Product/12907/400/a379c4a3a4ce4c0390d10b439b655b75.jpg)
![Essays On The Bosphorus - ([İstanbul] Boğaz üzerine denemeler), Gökhan Akçura - Sıtkı Kösemen, 1993, 176 sayfa. 25x33 cm.](https://d35fbhjemrkr2a.cloudfront.net/Images/Shop/159/Product/12907/400/9a2a90928708409caec0cd7a795d1799.jpg)
![Essays On The Bosphorus - ([İstanbul] Boğaz üzerine denemeler), Gökhan Akçura - Sıtkı Kösemen, 1993, 176 sayfa. 25x33 cm.](https://d35fbhjemrkr2a.cloudfront.net/Images/Shop/159/Product/12907/400/19fe7490db294047af9035203be38767.jpg)
Essays On The Bosphorus - ([İstanbul] Boğaz üzerine denemeler), Gökhan Akçura - Sıtkı Kösemen, 1993, 176 sayfa. 25x33 cm.
GREAT AGES OF MAN serisi 5 adet kitap. Early Islam, Historic India, Cradle of Civilization, Ancient America, Age of Progress
